Barbapapa zijn...

Gisteren zat ik met een vriendin te praten. In het gesprek vroeg ik; ‘maar wat wil jij nou eigenlijk?’ Haar antwoord was, ik weet dat hij dat zus en zo gaat doen dus zal ik toch … moeten doen… Ik stelde de vraag nogmaals; ‘Wat wil jij?’ Ik kon zien en voelen dat ze zich aan het aanpassen was en daardoor zichzelf verloor… Dit herken ik want ik ben mijzelf ook vaak verloren. Wist eigenlijk niet goed wat ik nou wilde of wat ik voelde. Ik weet altijd wel heel goed wat een ander wil. Sterker nog, ik voel vaak eerder aan wat een ander wil of van mij verwacht dan de persoon zelf!

Jarenlang paste ik mij aan; bij vriendjes en vriendinnetjes, op de basisschool, tijdens mijn studie, op mijn werk en zelfs aan mijn liefdes… Ik gedroeg mij zoals ik dacht dat ‘men’ dat van mij verwachtte. Ik kon mij extreem goed aanpassen en in elke gewenste vorm of persoon morphen een beetje zoals Barbapapa. Ik was verdories nog een betere Barbapapa* dan het grote roze gevaarte zelf!

Natuurlijk ging dat nooit heel lang goed want ik vergat mezelf en het vrat energie. Zo veel energie dat ik onzeker en depressief werd, fysieke klachten kreeg en jaren later in een enorme burn-out belandde. Hoe kon het nou? Ik deed toch hoe het hoorde, ik had een goede opleiding gedaan en vond een goede baan… Anderen waren tevreden over mij, waarom was ik zelf dan niet tevreden? Waarom had ik altijd het gevoel dat er meer was voor mij...

Tja, logisch denk ik met mijn kennis van nu. Als je alleen maar doet wat de ander wil of wat je denkt dat een ander van jou verwacht, kies je niet zelf! Integendeel, je verkiest de ander bóven jezelf! Het heeft heel wat tranen en teleurstellingen gekost om dit te ontdekken en het harde werken voor de juiste dingen te gaan inzetten, maar inmiddels durf ik echt te kiezen voor mijzelf.

Zo heb ik er bewust voor gekozen om mijzelf met mijn ADHD- super powers naar buiten te brengen. Ik wil heel graag mijn kennis delen en verbinden met andere creatieve vrouwen. Ik gebruik nu juist alle symptomen waarvan ik dacht dat anderen die niet zouden waarderen! Mijn tomeloze energie waarvan ik altijd dacht dat mensen heel moe werden, werkt in mijn voordeel. Ja ik ben energiek dus ik kan snel switchen en ook super snel leren als ik iets interessant vind. En dat enorme inlevingsvermogen, mijn Barbapappa skills, die gebruik ik niet meer.  Ik voel perfect aan wat anderen willen en voelen, maar daar ga ik mij niet meer aan aanpassen. Ik ben juist meer mijzelf dan ooit! En het geweldige is dat er dan iets heel bijzonders gebeurt. Een soort van ‘huub huub barbatruc’! Er ontstaat verbinding door herkenning en daaruit komt energie vrij, energie om te groeien en nog veel meer je mooie zelf te worden!

*Vanaf 1973 werd Barbapapa als tekenfilmserie geproduceerd. Barbapapa's kunnen hun gedaante in iedere gewenste vorm brengen. Vlak voordat ze naar een nieuwe vorm veranderen roepen ze vaak "Huup, huup, Barbatruc". Bron Wikipedia.